به گزارش روز شنبه اگزیم‌نیوز، مسیح کشاورز دبیر انجمن تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان برنج ایران درباره نیاز واقعی به واردات برنج و کسری تولید در کشور اظهار داشت: میانگین واردات سالانه برنج در دوازده سال گذشته یک میلیون ۳۵۰ هزار تن بوده است.

وی افزود: میزان واردات برنج در سال گذشته یک میلیون و ۷۸۳ هزار تن بوده که عمده آن نیز از کشور های هند و پاکستان به کشور وارد شده؛ این رقم در سال ۱۴۰۰ نیز یک میلیون و ۴۷۳ هزار تن بوده است.

حتی یک کیلوگرم برنج سنواتی در ۱۲ سال اخیر نداشته‌ایم

دبیر انجمن تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان برنج ایران ادامه داد: برنجی که به کشور وارد می شود بر اساس کسری تولید است و در صورتی که واردات مازاد یا یا تولید مکفی داشته باشیم، هرساله باید عددی معادل ۱۶.۲ میلیون تن باشد، در حالی که طی این سال‌ها حتی یک کیلوگرم برنج سنواتی در انبارها باقی نمانده است.

وی تصریح کرد: میانگین نیاز کشور به برنج وارداتی سالانه حدود ۱.۴ میلیون تن است و اگر در یک سال واردات کمتر یا بیشتر بوده، سال بعد مازاد یا کسری واردات جبران شده است و این اتفاق ریشه در استراتژی بازار بخش خصوصی کشور دارد که باهوش عمل کرده و سرمایه خود را در خطر نمی‌اندازد.

دبیر انجمن تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان برنج ایران اظهار داشت: برنج کالایی نیست که بتوان با شرایط اقتصادی کنونی و نرخ ارز آزاد به صورت قاچاق و از مبادی غیررسمی وارد کرد و وقتی صحبت از وجود فساد و رانت در این حوزه می‌شود، سازمان‌ها و نهادهای متعددی چون وزارتخانه‌های کشاورزی، صمت، اقتصاد و بهداشت مخاطب این اتهام قرار می‌گیرند.

وی اظهار داشت وقوع چالش میان تولید و واردات برنج بیش از یک دهه می‌گذرد و با روش آزمون و خطا با این موضوع برخورد می‌شود در حالی که اطلاعات دقیقی در این باره موجود است.

کشاورز گفت: اینکه بگویم واردات یک میلیون و ۷۷۹ هزار تن برنج در سال ۱۴۰۱ را عامل انباشت و فروخته نشدن بخشی از برنج شهرهای شمالی کشور است طرح این موضوع به رفع مشکلات کشاورزان کمکی نمی کند اما برای رفع این مشکل خرید توافقی برنج کشاورزان در کشور با همکاری دولت و این انجمن آغاز شده است.

وی یادآور شد: در استان‌های گیلان و مازندران به منظور رفع مشکل برنج‌های باقیمانده در دست کشاورزان قبل از ورود دولت، بخش خصوصی خرید برنج را شروع کرد که همچنان ادامه دارد و شاهد هستیم با منطقی شدن قیمت، برنج ایرانی به سفره مردم بازگشته است.

وی ادامه داد: در سال ۱۳۹۹ با اعمال محدودیت پیش روی واردات مجموعا ۸۵۷ هزار تن برنج وارد کشور شد و سال بعد از آن یعنی در سال ۱۴۰۰ مجموع واردات برنج کشور به عدد یک میلیون و ۴۷۳ هزار تن رسید که با در نظر گرفتن میانگین ۱.۳۵ میلیون تن نیاز به واردات کشور، با حدود ۳۷۰ هزار تن کسری روبرو شدیم.

دبیر انجمن تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان برنج ایران اظهار داشت: در سال ۱۴۰۰ بازرگانی دولتی در مقطع ممنوعیت فصلی واردات و مقاطعی بعد از آن، از محل ذخیره احتیاطی کسری برنج مورد نیاز کشور را تأمین کرد، که حدود ۴۰۰ هزار تن برنج وارد شده در سال ۱۴۰۱ برای جایگزینی ذخیره احتیاطی مصرف شده کشور انجام شده است و در واقع افزایش نسبی واردات در سال ۱۴۰۱ با هدف جبران خلاء‌های پیش آمده بوده و هیچگونه واردات مازادی انجام نشده است.

وی با یادآوری شرایط بازار گفت: ممنوعیت واردات برنج در سال ۱۴۰۰ منجر به جهش قیمت برنج ایرانی منتهی شد و به دنبال ممنوعیت واردات تقاضا به طرف برنج داخلی هدایت و افزایش قیمت کلید خورد و این روند به اوج رسید و برنج ایرانی قیمت ۱۵۰ هزار تومان برای هر کیلوگرم را تجربه کرد.

دبیر انجمن تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان برنج ایران، افزود: در سال ۱۴۰۱ روند واردات به مسیر عادی برگشته بود، اما برخی فعالان بازار برنج ایرانی بالاخص واسطه‌ها و دلال‌ها به طمع تکرار تجربه سال ۱۴۰۰ و تحصیل سود بالا از عرضه برنج به بازار خودداری کردند.

وی با اشاره به اینکه از یک طرف قیمت بالا تقاضا را کاهش داده بود و از طرفی با واردات برنج خلاء پیش آمده رفع شده بود، تصریح کرد: واردات عامل انباشت برنج شهرهای شمالی نبود، بلکه طمع تحصیل سود بیشتر موجب بروز این شرایط شده است.

دبیر انجمن تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان برنج ایران، گفت: موضع‌گیری به نفع تولید یا واردات بدون استناد به واقعیت‌ها و مستندات موجب بر هم خوردن تعادل بازار و متضرر شدن مصرف کننده می‌شود و از کمیسیون‌های تخصصی مجلس توقع می‌رود به این موضوع توجه داشته باشند.